بخشی از متن مقاله تحليل فضايي نابرابري هاي ناحيه اي در استان کرمانشاه :
تعداد صفحات :25
مفهوم توسعه علاوه بر رشد در همه جهات, توزیع متعادل را نیز در بر میگیرد. توزیع متعادل امکانات و خدمات, گامی در جهت از بین بردن عدم تعادلهای منطقهای است. برای شناخت توسعه‌یافتگی یاعدم توسعه‌یافتگی مناطق, به بررسی الگوی نابرابری‌های ناحیهای, تفاوت‌های میان نواحی وبررسی میزان برتری یک مکان نسبت به ساختارمکان‌های مشابه درسطح مختلف نیاز است لذا باید برنامه‌ریزی‌های ناحیهای مورد توجه قرار گیرد. هدف این پژوهش بررسی توزیع فضایی و نابرابری‌های ناحیهای درشهرستان‌های استان کرمانشاه از لحاظ شاخصهای توسعه میباشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی میباشد. جامعه آماری 14 شهرستان استان کرمانشاه میباشد با انتخاب 45 متغیر در قالب شاخصهای آموزشی- فرهنگی, بهداشتی – درمانی و زیربنایی که وزن هر یک از متغیرها با استفاده از روش آنتروپی شانون تعیین و با مدلهای تصمیمگیری چند معیاره (ویکور, تاپسیس و saw ) و مدل تلفیقی کاندرست رتبهبندی و سطح توسعه آن‌ها بدست آمد. نتایج پژوهش نشان میدهد سطح توسعه‌یافتگی از 13 تا 13- در نوسان است به طوری که شهرستانهای قصرشیرین, پاوه و صحنه در رتبههای اول تاسوم و توسعهیافته, شهرستانهای کنگاور, روانسر, دالاهو و گیلانغرب نسبتاً توسعهیافته, شهرستانهای سنقر, کرمانشاه, جوانرود و هرسین در حال توسعه و شهرستانهای اسلام آبادغرب, ثلاثباباجانی و سرپلذهاب محروم از توسعه می‌باشند که این نشان از تفاوت و نابرابری‌های ناحیهای در سطح توسعه‌یافتگی شهرستان‌ها میباشد.